Kelimeleri saklanmýþ olacak hayatlarýn,

Yalnýzlýðýn ilahisi,
Düþürdüðünde maviliðin gözlerini,
Sancýlanýyor yine topraðýn kokusu.
Hüzünlerin aldanýþlarýyla seviþen ruhum,
Yol almaya baþlýyor kayýplarýmdaki dünya’ya.

Yalnýzlýðýn sonbaharýnda aþklarýn sessizliðiyle,
Örtüyorum kapýlarý bir akþamüstü çýkmazýnda,
Umutlara bel baðlamýþ hayallerin aðlayýþýyla son bulan,
Son bakýþlarýn,saygýsýzlýðýn merasimiyle uðurlanýþýný seyrediyorum.

Þimdi,gerçeklerin coþkusuyla kutlanýyor,doðum günü,
Yalanlarýn son bulduðu sanýlan gün,doðum günü,
Doðrularýn gerçekliðe inkaraydý aslýnda,yalanlar,yalýn yaþamlar,
Son buluþu hazýrlýyor olacak,kirlettiðiniz yalanlarý sorgulamanýz.

Olmayan yarýnlar için,ruhu olan bir benliðin feda edilmesi,
Mutlu ediyor olsa da sizi,
Örtmeyecek sizi siz yapan deðerlerin büyüsü,
Lanetlenmiþ gururuyla dolaþan geçekliði.

Her sonbaharda bekleyen yaþamlarýn kapýlarýný açmak için,
Kelimeleri saklanmýþ olacak hayatlarýn,
Ve bir an gelecek,
Saklanmýþ her kelimenin anlamý deðerlerini bulmuþ olacak.