Kar..
Beyaz ve soğuk
Masum olduğu kadar acımasız…
İçtenlikle dokunursan eriyiverir
Korkarsan titretir
Varsın ürpertsin kalpleri
Yeter ki kirlenmesin masumiyeti

Kar..
Dost ve sırdaş
Dilediğin an bağdaş kurup oturursun yanına
Bir kibrit yakıp başlarsın hikayeni anlatmaya
Ateşini hiç söndürmeden dinler seni
Kimseyle paylaşmaz gizlediklerini
Ağlarsan siler dertlerini
Gülersen dondurur gülücüklerini

Kar..
Yalnızlık ve çaresizlik
İstiyorsan senden vazgeçmez
Bir sessizliktir çöker üstüne
O esrarlı uğultu sarar tüm benliğini
Lapa lapa büyüler gözlerini
Kaçmaya çalışmak faydasız
İzin vermez sımsıkı tutar ellerini
Kimseyle paylaşmaz seni
Kapatır kaçış tünellerini


Kar..
Tuhaf ve çetrefilli
Tıpkı senin gibi
Özlersin bulunmaz
Kaçarsın bırakmaz
Konuşursun aldırmaz
Düşersin kurtarmaz
Ararsın tanımaz!

GÖKSEL ÇAKIR
29 OCAK 2012