Kırgın yüreğim, ağlamaklı durma
İnan o huzurlu liman seni bekliyor
Yeterki gemini batırma sen
Er ya da geç ulaşacaksın uzak ufuklara
Sabırla yükle düşüncelerini
Kendini üzme bu denli
İçindeki çocuğa seslen
Sakın uyutma onu
Cesaretini zincire vurma
Bak martılar yol gösteriyorlar sana
Hadi takip et onları
Aman gözden kaçırma umutlarını
Demiratıp dinlenmeye kalkma
İzin verme karamsar tohumlara
Yeşertme onları kalbinde
Yalnızca aydınlık geleceğini düşün
Sonsuz bir gelecek için haykır arzularını çekinme
Hayallerine yenilerini ekle korkma
Pişmanlık kelimesini öldür içinde
Amacın sonsuzluk değil mi
Öyleyse düşünme ’olmuşları’
Kararsız bakışlarını bir daha ıslatma
Özgürlüğün sesini duyacaksın birazdan
Yanlış duymadın şaşırma
Bak liman göründü bile
Serbest bırak içindeki gülücükleri
Yansıt onları doyasıya
Yasak kavramı da uçtu nasılsa
Daha neyi bekliyorsun demiratmak için
Ha gayret uzat ellerini
Özlediğin sonsuzluğa...

GÖKSEL ÇAKIR 2002