Hak etmedim galiba bu âlemde gülmeyi
Tattığım tüm hazları çok gördüler bana çok
Asla istemez idim ağlayıp üzülmeyi
Hayaldeki gizleri çok gördüler bana çok


Yeni yeni başladım mutluluğu tatmaya
Koşa koşa geldiler yoluma taş atmaya
Alışamam neşeme hüzünleri katmaya
Işıldayan gözleri çok gördüler bana çok


Has yârene sahiptim, neler neler getirdi
Sıcacık bakışları, tek kelamı yeterdi
Hasetçiler ne yaptı, diyarımdan götürdü
Edilen hoş sözleri çok gördüler bana çok


Bambaşka dünyam vardı, yıkılıverdi başa
Kalpler acımadı hiç dökülen bunca yaşa
Zehirler zerk edildi suya, ekmeğe, aşa
Sevgi yüklü özleri çok gördüler bana çok


Gönüller dönüvermiş âdeta şer seline
İftira atanların yürekleri deline
Dosttan ayıranların ağrı insin beline
Ziya saçan yüzleri çok gördüler bana çok


Mevla’m yardım eyleye, zirve yaptı kasvetler
İşte aldı başını gidiyor dalâletler
Damarlarda geziyor anlamsız ihanetler
Gül gibi benizleri çok gördüler bana çok


Meçhûlce ve ansızın hayatıma daldılar
Sol yanımda daima nefret ile kaldılar
Akıl sır erdiremem, beni benden çaldılar
Baharları, yazları çok gördüler bana çok


Herkes kendi işinde, fark eden yok yasımı
Hangi kul anlayacak trajik iflasımı
Derman vardı mazide, kim silecek pasımı
Yürüdüğüm düzleri çok gördüler bana çok


Havvanur YAVUZ
YAŞ: ON DÖRT