Viraneye dönüştü bıraktığın bu hane
Akıyor gözlerimden giryeler tane tane
Kafam pek çalışmıyor, inan aklım divane
Reva değil gidişin, dön be babacığım dön!


Yüreğime saplandı çıkmak bilmeyen sızı
Gün be gün şiddetlenir bendeki hasret hızı
Boynu bükük bıraktın mazide gülen kızı
Reva değil gidişin, dön be babacığım dön!


Senelerce arkandan tarifsiz bir yas tuttum
Kaderime darıldım, keder zehrini yuttum
Yaşama sevincim yok, sabır nedir unuttum
Reva değil gidişin, dön be babacığım dön!


Zamanım ahir zaman, dünyam artık ihtiyar
Hüzün ile karıldım, olamadım bahtiyar
Dur duraksız yağıyor gönül dağlarıma kar
Reva değil gidişin, dön be babacığım dön!


Sen yoksan ne yapayım ünü, boncuğu, pulu
Menzilden uzaklaştım, çoktan şaşırdım yolu
Mevla’m niye ayırdın benden sevdiğim kulu
Reva değil gidişin, dön be babacığım dön!


Perişan bir hâldeyim, beni görenler şaşar
Nasıl başa çıkayım, dertler boyumu aşar
Derbeder Havva der ki: “Yavrun güç bela yaşar.’’
Reva değil gidişin, dön be babacığım dön!


Havvanur YAVUZ
YAŞ: ON DÖRT