Yüreğinin dört yanı sanki çevrilmiş telle
İnan sana koştukça engellere takıldım
Gözlerim hasretinden dolup da taştı selle
Anla senin uğruna yeryüzüne döküldüm


Sönmesi mümkün değil, zavallı bağrım korda
Yalnızlık arkadaşım, bak kalakaldım burda
Irak diyârlardasın, mutluluk var mı orda?
Aşkım yüceleştikçe bilmem nasıl büküldüm


Tenim senle can buldu, sense bırakıp gittin
Sevgimi istemedin, gaddarca geri ittin
Âh diyebilsem keşke: "Gittiğin zaman bittin."
Ben bir sevda kurbanı, cayır cayır yakıldım


Hapsettin karanlığa, zayi oldu gündüzüm
Çetrefil yokuşlara dönüşüverdi düzüm
Baharım sona erdi, terk eylemiyor güzüm
Hüsranımla beraber gurbet ele çekildim


Havva çınar gibiydi ilk bakışta görülen
Bir zalim tarafından sılasından sürülen
Aşka iplik olmuştu her fırsatta örülen
Sivri iğne misâli sözler ile söküldüm


Havvanur YAVUZ
YAŞ: ON DÖRT