"serseri kurşunun serseri yüreğimi vuruşuydu, senin vuruşun, benim yere yürekli düşüşüm, içimdeki kurşunu öpüşüm, yaşamaktı son nefesimde senin kurşuni gülüşünü öpüşüm"

sana dur kal diyemem ki fırlayan ok yaydan çıkmış
rayında giden yolcuyum
kıştan çıkmış bir bahar kardelenler çıldırmış
bahar gelmiş dağlara gün ışımış

içinde yatmadığımız sıcak evlerimiz
saçaklarım sarkıklarla dolmuş sivrilmiş bir uçunda buz
sivrilen tarafındaydık biz
erirken bittiğimiz bir de ölürken yüreğimiz

kar düşerdi üzerimize unuturtuk dertlerimizi
sarılırken ısıtmak için bedenimizi
karıda eritirdi yitikliğimiz
sarkıklardan erittiğimiz gözlerimizde damlayan
içitiğimiz...

bir sarkık düşer en sivrisinden ucunda sen
yüreğimde yine sen
serseri bir sensizliğindeki sokakağımdaki sen
aklımı kenara atarken
sen vurmadan alnımdan vurulurum yüreğim delik

sana vurulmalarım kurşun yaralarım
yaralarla yaşamalarım
doktorların çekemediği kurşundan kalan izlerim
benim seni sevmelerim derin vurulmalarım yaralarım...


kanadında kurşun, bir güvercin uçar,kanadımdaki kurşununu görmüyormusun kurşun bakışlım.....


"serseri kurşunun serseri yüreğimi vuruşuydu, senin vuruşun, benim yere yürekli düşüşüm, içimdeki kurşunu öpüşüm, yaşamaktı son nefesimde senin kurşuni gülüşünü öpüşüm"