Bayramın üstüne gurbetin gölgesi düştü.
Gördünüz mü?
………………………….

Bayram yaklaşıyor…
İçimde yer eden telaşın adı yok.
Belli yine kahra dönüşecek umut.
Size yönelmiş aklımın bakışları.
Kafamı dayadığım gurbetin penceresinden,
Ellerinizi öptü kalbim.
Hissettiniz mi sıcaklığını ?
……………………………….

Bayramın çehresine gurbetin kara kışı yerleşti?
Üşüdün mü anne?
İçimi ısıtan,
Adını -sen seversin ya ondan yaptım- koyduğun,
Saçımı okşama şerbetinde,
Baklavalarına küsmüşsün…
Babamın sitemli gözyaşlarından duydum.
Yok anne…
Sen yap tatlını.
Bayram sabahı kapına gelen,
Annesiz küçük bakışlara yedir.
Ağızları anne yüreği tadına varsın biraz.
Ve al kapına gelen her çocuğun,
Dudağına kondurduğum selamımı.
Babamı da ağlatma…
Damlası düşünce yaşların telefondaki sesine
Ben hıçkırıktan boğuluyorum.
Babalar ağlamaz değil mi anne?
………………………….

Bayram sabahlarımı dövüyor gurbet üstüne çullanıp.
Yüreğim neden kanıyor baba?

Alev oldu seni doyunca seviyorum diyememek.
Pişmanım sana sarılmaya utanma gafletinden.
Çocukken aldığın bayram kıyafetinde hala kokun.
Bayram namazı sonrası,
Öpmeye aç dudaklarım,
Uzanır sıcak ekmek üstü susam ellerine.
Bir süper kahramanın,
Gönlümde devleşen tavrını,
Bırakıp bayramlara küsmüşsün.
Annemin şefkatli gözyaşlarından duydum.
Yok baba…
Sen koru o gözümde devleşen duruşunu.
Ve bayram sabahı ellerine uzanan küçük dudaklara,
Sahip çık kahraman gülüşünle.
Bakışları benim adıma seni seviyorum desin.
Gurbet azmanını kaldır bu bayramda üstümden,
Kahraman kuvvetinle.
Annemi de ağlatma...
Damlası düşünce yaşların telefondaki sesine,
Duruşum bozuluyor yıkılıyorum.
Anneler evladını üzmez değil mi baba?
………………………….

Anne, baba…! Ne olur ağlamayın yine..
Bayram ok gibi yerleşiyor,
Evladınızın gurbetteki sinesine.