0
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1254
Okunma
Dert, çekeni unutur sanma güzelim.
Her yağmur ardı gökkuşağı bekleme.
Pembe panjuru da dökülür evinin , üzülme,
Hakim ol düşlerine, bak sarılmışım dertlerime.
Gidersen yapraklarım dökülür sadece,
Suya kanamış benim ağacım, derdi azalır böylece.
Ah bal arısı, kovanın hiç istilaya uğradı mı senin?
Bir inatçı karınca misali, taşıdın mı hiç mislince?
İşte böyle sevdiceğim, biz de dertlendik, artık bitti,
Bu zulüm değil, dert ama artık aşkın büyüsü benden geçti.
Bir tek gözlerin kalır bende, o da bak şimdi gitti.
Kızma bana gülüm, bak dert bülbülü seni de kendine maşuk seçti.
Oktay Yılmaz
