43
Yorum
34
Beğeni
5,0
Puan
2455
Okunma

Nergis çiçeklerinin kokusu odama dolunca
Gözlerim açılıyor
Çocukken korktuğum çaresiz kaldığım
Zamanlarda sığındığım
Anamın koynundaki
Ağlak gecelerimden birindeyim
Gözyaşlarım izinsiz akmış yastığıma
Kalem tutuklu kaldı
Uyuşmuş parmaklarımın ucunda
Bağışla sevgilim
Esrik cümleler düşürüyorum payına
Zamansız üşümelerdeyim
Hayre alamet değil bu nöbetler
Ne zormuş kadının olmak
Sana varmaya çalıştıkça rüyalarım bile
Geçit vermiyor
Barikatlar konuyor önüme
Kırışmış yıllar peşimi bırakmıyor
’Diyet ödemen gerek’ diyor
Ter içinde dudaklarımı kanatarak uyanıyorum
Toprağımın kokusu gibi
İçime çektiğim gönül vurgunum
Boğulmadan med-cezirlerimde yüzebileceksen
Islanmaya hazırsan hırçın dalgalarımda
Cemre olup
Yüreğine düşmeye geliyorum
Aşk yangını bunun adı
Okyanus söndüremez gönülde ki yangını
Bu aşkın kimyası yakıcı
Yanmaktan korkmuyorsan sevgili
Tut yüreğimi
Baskı kurma
Zorlama
Sınama beni
Solduracaksan gül tenimi
Ağlatacaksan deniz gözlerimi
Uyandırma
Bırak düşlerinde kalayım
5.0
98% (44)
4.0
2% (1)