Bir çift insanı içinde tutuklu bırakan gözün,
İç yakan endamının mukabili,
Sıcak sıcak sevda akan bir kalp değildi.

Peki neydi?
Feryadını çek suratımdan…

Endamını kaybeden bakışların,
Yırtarkan kalbimi içkence duruşuyla,
Cevapsız kalan dudaklarımda,
Kanayan yirmilik diş izleriydi belki.
Ben nereden bileyim…

Bir çift karalar bağlatan kara kirpiğin,
Ruha saplanan uzunluğunun mukabili,
Yanık yanık bakan derin bir göz değildi.

Peki neydi?
Feryadını çek suratımdan…

Uzunluğunu su-i istimal eden kirpiğin,
Ruhumun penceresi gözlerimi çarparken suratıma,
En derin bakışlarımın,
Karşılıksız kalan ağlayışıydı belki.
Ben nereden bileyim…

Bir çift gerilmiş yay kaşların,
Fırtına koparan duruşunun mukabili,
Usul usul akan gençlik yılları değildi.

Peki neydi?
Feryadını çek suratımdan.

Hedefini şaşıran çatık kaşların,
Niyetlenirken gençliğimi sırtından vurmaya,
Hüzünle ağaran yirmi sekizlik saçlarımın,
Siyaha erken küsüşüydü belki.
Ben nereden bileyim.