Açlıktan ölüyorsan, dost sana kapısını açıyor, seni sofraya götürüyor, senin için süt tasını dolduruyor, ekmeği bölüyorsa, içtiğin şey gülümsemedir. EXUPERY
Paylaş
Renklere duyulan ciddi bir özlem, Hayatı yaşanası kılmayan eski bir öğreti. Gölgesini görsem Mavi’nin, Mavi ki; Koşarak boynuna sarılacağım bir boşluk... O boşluğa ramen düşmeye hazır bir beden... Düşüp morarmasına razı olduğum tek gerçek...
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
Renksizlik; şiirine yorum yap
Okuduğunuz şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
Renksizlik; şiirine yorum yapabilmek için üye olmalısınız.
renkten vazgeçtim ben yeter ki boşluğun bir anlamı olsun..
kutlarım..