Kayıp gidiyorsun her gün biraz daha yüreğimden
Buna engel olmak da gelmiyor içimden…
Gerçek seni görüyorum en gerçek seni!
İçinde birikmiş milyonlarca nefreti
Habersiz olduğum bütün bu hisler
İşimi kolaylaştırıyor
Ben de Senden nefret ediyorum!

Bir gün kulağına fısıldadığım bir cümle
Takılı kaldı yüreğimin tavanına
“Eğer bizi yaradan Rabbim den haberim olmasaydı
bunu bilmeseydim tapacağım tek varlık sen olurdun”

sen bize ne yaptın ?

köpüklü beyaz düşlerin vardı
beraber hatırladıkça güldüğümüz
prensesimiz vardı şefkatinde dinlendiğimiz
büyücü kötü bir cadımız bir de onun tokmakçısı vardı
bize ait olan dünyamızda kendi sırlarımız vardı
başın sıkıştığında koştuğun bir ben vardım
huzur bulduğum bir sen vardın
elimizde kalan ne var şimdi

H İ Ç B İ R Ş E Y …

İyilik isteyen insan kılığına bürünme
Beni buna inandıramazsın
Ben de senin iyiliğin için birçok şey yaptım
Hala bedelini ödediğim ve asla
Karşılığını beklemediğim…
Ben asla ruhunu iğfal etmedim
Pembe düşlerim mora dönüşüp
Çürürken bile
Sana bir şey söylemedim
Oysa söylenecek ne çok şey vardı
Sustum …
Sana olan sevgimden
Sustum …

O aklından geçen her şeyi
Rüyalarım gösterir bana
Kızan ellerin
Uzanır her gece boynuma
Nefretle boğulurum zamanlarında

Yalanlarında , sahte sıcaklığında
Gitsin artık!!
Kendime kızıyorum
En derin uykularda olmalıyım
Artık canımı acıtamayacaksın

Söz veriyorum ..!!!