8
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
5164
Okunma
gerçekten ne olduğunu anlayamadığım bir ağrıyla uykum bölünmüştü
yatakta oturdum bağdaş kurdum yoklamaya başladım acaba nerem ağrıyor diye bedenimde ağrıyan tek bir nokta bulamamıştım bir sigara yaktım ve düşünmeye başladım döngüsünde bu kısır sürecin ne kadar sabırsızlandığımı farkettim ve sorumun cevabını bulmuştum ağrıyan şey sabrım dı ...
oturup yazdım
yazmaya çalıştım ...
ben şair değilim ...
sadece kendi derinliğinde boğulmamak için
kelimelerden can simidi yapmaya çalışan biriyim..
budur hikayesi
Yine sabah oldu çok yorgunum
Yorgunum savrulmaktan
Estirdigin rüzgar
Seni kendime saklamamayı söylüyor.
Her gözyası gereksizlik değil mi?
Biliyorum, ilk akıttığımla kovulacağım
Ama sen yine de beni öldürme,
Yalvarırım…
İçimde bişeyler ağrıyor
Niteliğini adlandıramadığım
Şimdi yağmur yağıyor.
Sanki sen yağıyorsun.
O ufacık damlaları öpemiyorum
Kahroluyor içim.
Ve sen bedenime sarılmadın.
Ben düştüm karanlıklara
Oysa güvenmiştim sana;
Yüreğimi nasıl
Dağladın …?
Suskundum,
Uuykusuzdum,
Hep sende kayboldum
Umdum maviydi,
Mavide de kaldı.
Ne ben uzanabildim,
Ne de sen dokunabildin
Sonunda anladım ki;
Sabrım ağrıyor!!!!!
EAA
Cevap Yaz