-Allah sana dünyada verdi en güzel yurdu
Vefayla, sadakatle koru, diye buyurdu-


İşte, toprağın sana sunduğu dokusuyla
Karıp yoğurdu seni Türkistan Erenleri
Ve de cennetten gelen mis gibi kokusuyla
İyice bulanırken ol Hakk’ın yarenleri
Dedem Korkut diliyle, kâh deli Dumrul oldun
Bazen Köroğlu gibi, dağlar aşıp yoruldun


Ozanlar ki bağrında yatar eşsiz dizeler
Yunus dertli dolabı söyletirken Çalaba
Elinde kopuz çalar, akıp durur gözeler
Veysel Sivas kışında sırtında yünden aba
Uzun ince bir yolu dolamıştı diline
Gönüllere taht kurdu bu herkesçe biline


Şairin ana sütü dediği Türkçe ile
İdil, Volga Seyhan’dan dimağlara akarken
Bir tarih, yayılarak dolaşır dilden dile
Tuna yazdı öykünü şen tarihe bakarken
Ve şair Sakarya’yı ayağa da kaldırdı
Ruhunu bir tarihin saf suyuna daldırdı


Sen ki Türk’ün evladı sen ki Çanakkale’de
Ve bir başka YİĞİDİ* bu millete doğurdun
Öyle civanlar verdin hepsi de fevkalade
Kemal ettin zor ile cesaretle yoğurdun
Ve Akif’le onları destanlaştırıp bize
Nesillere taşıdın namını dize dize


Fikren pişirilirken Ziya Gökalp elinde
Gaspıralı İsmail bir başka boyutunda
Gayret eder dururdu Türk’ün her bir ilinde
Yusuf Akçura Bey’in çabasından tutun da
Mustafa Kemal Paşa elle tuttu ateşi
Bıraktı genç yaşında makamı; yoktur eşi


Azeri Ahmet Cevat ve dahi Resulzade
Bahtiyar Vahapzade nelerden vazgeçmişti
Elçibey, Çeçen Cevher canlarından azade
Olup toprak uğruna isteyerek içmişti
Türklük gururu ile ecelin şerbetini
Sahip çık toprağına bitir garabetini


-Sel ol karış evrene bil ki senden parçadır
Düşün neler yapmıştı Söğüt’te birkaç çadır…


Güneri Yıldız (Elazığ,19.11.2011)