..


Tek ses – La
/

Geçmiş fi zamandı güneşin çürüdüğü gece
Karanlık bir şehir gördüm rüyamda
Yırtık tam ortasından kapısı yosunlu evleri
Sırtında yer değirmeni cüzamlı insanları
Tuhaf bir ölüm döngüselliği böyle
Çıplak mor bir kefen sürüsü ardında bir tabutun
Durmadan geçti önümden büyükçe gölge peşinde
Düştüm tam orada nedensiz boylu boyunca
Dönüp elimden tuttu yeşil gözlü bir Azize
Korktum ama ağlamadım kanadım
Gittik oradan gittik durmadan gittik ikimiz




Çok ses – Si
/

( ve ) Giderken – nedensiz - düşündüm sadece bir an..
Sen yoktun aslında sen diye biri aklımda
Böyle karanlık bir siluettin çiyan siyahı har
Yanık bir mabetten gelmiştin kutsal beyaz at sırtında
Ellerin çolaktı gözlerin kor ve mavi
Tanıdık seni bildik ateşe attık seninle
Sonra kutsandın orada ismin sorulmadan hiç
Camdan evler yaptık senin için kordan yatak
Zamanı durdururken iki ölü peygamber
Bekledik ve doğdun yeniden
Günahlarımızdan arındık




Tek ses – Mi
/

Kırmızı bir deniz gördüm gülümserken Azize
Balık cesetleri ardından koşan martılar
İki başlı deniz atları kumla sevişen dalgalar
Durduk biz de orada başlarken ay’ın doğuşu
Son kayık batıyordu denizin çıplak tenine
Uzaktaki deniz feneri sönüyordu orada
Böyle yılgın bir devinim
Dünya duruyordu aslında



Son ses – Es
/

Seninle ben arası
Soyunduk son günahı
Külleri savrulurken doğmamış tüm insanların
Gece bitti Azize
Yanmalıyız..


..