______________________Doğum günün kutlu olsun can yoldaşım!


Yaşamına yandığımın şâiri,
Otur, iki satır karala!

Dışarıda fırtına var;
Camı çerçeveyi çatırdatıyor!
Kesilmiş elektrikler, buz kesiyor evin içi,
Sabit kalemin yok ki, yazdığın silinmesin!
- Ben nerden bileyim be hemşerim bu kimin suçu!
Göm içine her şeyi, sırların bilinmesin!
Gene de kır iki mısranın belini,
Ucundan köşesinden.
Cin çıkacak değil ya!
Ondört numero lambanın şişesinden...

Aman ha!
Elleme dertlerini...
Yaz dediğime pişman etme beni bu zifirî karanlıkta;
Gerçi içime ağrılar çöktürüyorsun ayna karşısındaki her aydınlıkta!

Çizgiler yolak yolak alnında,
Boşalmış göz çukurların.
Çalaçukur yokuşu gibi her kırışığın!
Bir de palavra sıkıyorsun millete:
- Ben onlarla barışığım!

Fırtına çatırdatıyor her bir yanı,
İnsanın içi ürperiyor zifirî karanlıkta.
Sen gene de kır iki mısranın belini!
Tut bir ucundan sözcüklerin, tırman asûmâna;
Hayâl dünyası değil midir ki, padişah yapar insanı cihâna!

Bazen de olursun hayâllerin düşkünü;
Akıtırsın ummâna seyl-i sirişkini!..



Cahit Kılıç
İstanbul, 21.01.2012