_________________Bu mısralara ilham veren Saadet Cahangir Hanımefendiye…


Zindan iki hece;
Hüküm bilmece!
Gündüz de karanlık,
Zindan hep gece!

Dört bir yanı duvar;
Görünmez afak!
Zaman da orada kelepçelenmiş;
Açılmaz tanyeri, hiç sökmez şafak!

Kimisi saz çalar;
Nağme dilinde!
Kimi dost edinir kitaplarını,
Hugo, Balzac, Dostoyevski elinde…

Bazen asumana yükselir feryat;
Dökülür gözyaşı, ah, bulutlardan!
Hürriyete sembol olan mısralar,
Şiirler de bıkar o dört duvardan!

Zindan içre zindan da var, a dostlar!
İsyan sesi asumanı çınlatır!
Üç metrelik yere tıkarlar sizi;
Küçük hücre ruhunuzu sızlatır!

Ellerine vurulsa da kelepçe;
Çok şükür, onların vicdanları hür!
Kelepçeler çok sıksa da elleri,
Bedenleri tutsak, ruhları özgür…

Oysa dışarıda milyonla esir,
Aldıkları nefes despotun mülkü!
Çoktan kan doğranmış ekmeklerine;
Üstünde raks eder kırk kurnaz tilki…

Hayat, baştan sona bir gailedir,
Mesele dik durmak böyle zamanda!
Hep böyle mi döner bu çark-ı devran?
Oğru dışarıda, doğru zindanda!



Cahit Kılıç
İstanbul, 25 Temmuz 2015


_______________
Oğru: Hırsız...