1
Yorum
1
Beğeni
0,0
Puan
1583
Okunma
Demir yumruklar inince başıma;
Şaştı aklım, sustu dilim.
Sen üzülme,
Aman gülüm…
Bak, bahar faslıdır gelen;
Tığ-i gamzelerindir,
Ok olup sinemi delen.
Senindir bu sine, gülüm.
Sen üzülme,
Gül ki, gülelim…
Bilirsin…
Zalime itaat yok bizim kitabımızda,
Evlâd-ı Kerbelâ’yız,
Harama biat da yok bizim kültürümüzde,
Ah gülüm!
Zulme başkaldırıdır bizim işimiz;
Hiç yapışmadık eteğinden birilerinin,
Dik durduk önlerinde
Eğilmedik…
İki büklüm…
Onun içindir ki, gülüm;
Meze olduk yemek masalarında zalimlerin,
Doğradılar dilim dilim!
Ah gülüm!
Bu, bizim kaderimizdir.
Sen üzülme gülüm;
Gül ki gülelim…
Cahit Kılıç
İstanbul, 22 Mart 2017
Cevap Yaz