Kırılmak fiilini kullanmıyorum artık kalbim için;
Parçalanmış işte, ezilmiş göğüs kafesine sıkışıp,
Zavallı bir kuş,
Zavallı bir et parçası diyorum.
Tüm gerçekleriyle sayamadığım yüzlerine,
Bu şekilde haykırmak istiyorum,
Bu şekilsizlikte hatta,
Kanıyorum..

Kırmızıyı sevmiyorum,
Bıktım hatta, bezdim koyu renginden.
Ben kahverengiyi seviyorum mesela,
Gözlerini sevdiğimden galiba.
Hayatıma tatlı renk katar mısın biraz?
Bakışlarımın bardağına orta şekerli bir kahve’yle,
İyi gider de gidişinin üstüne..

Onunla mutlusun,
Cümlesindeki gizli özneyi merak etmiyorum.
Yanındaki adamı,
Sana dediklerini, sana verdiği sözleri..
Birlikte neler yaptığınızı, nerelere gittiğinizi;
Sevdiğinizi, sarıldığınızı, öpüştüğünüzü, seviştiğinizi, evlendiğinizi hatta.
Umrumda bile değil hiçbiri,
Birkaç damla bile süzülmüyor yanaklarımdan;
Ağlamıyorum, anlamıyorum.
İsyan etmiyorum,
İntihar etmeye kalkışmıyorum ya da..
Anlayacağın hiçbir tepki vermiyorum bu duruma..
Cesetler hareket edemez bilirsin,
Kendime daha fazla zarar veremiyorum,
Tekrar tekrar ölemiyorum mesela..

Ahmet Kastancı