Mevsim fırtınaları mavi bulut taşıyorsa göklerime,
Düşünmeden düşerim uzayan yollarıma.

Hayallerim çığ gibi çoğalırken özlem denizinde
Buzul yanımı eritse sevdan.
Üşüsem, ulaşılmaz gönlünün susayan çöllerinde;
Titreyen kutuplarında yansam ey yar!

Teline namemi sersem,
Yeline kokumu sürsem;
Ömrüne ömrümü versem,
Beni sende yaşar mısın?

Paletimle sevişiyor büyülü rengin,
Gönül tuvalim seninle bahar,
Dudağıma dökülüyor gülücüklerin.
Ben tadını bilmeyen dillere dolandım ey yar!

Yollarım düşse yoluna,
Şiirim değse diline;
Dikenim batsa eline,
Güllerimi derer misin?

Kapılma umutsuz rüzgârlarına beyaz denizlerin,
Kanat çırpma ulaşılmazlığa;
Taşıma, yaralı düşlerini masal dağı ardına!
Sancısa ebruli yanım, dermanım sendedir ey yar!

Sarıl tene balam gibi,
Koynumdaki belam gibi;
Kitabımda duam gibi,
Yüreğim senindir ey yar!

Uykusuz gecelerimin ölümüne tutsağı,
Hayallerimin suya yağan yaprak dökümü;
Dün gözlerinde kaybettim yaşanmamış günümü.
Aşk evrenimin sen galaksisinde, zamansızım ey yar!

Ruhumu talan edensin,
Sırrımı bilen düdensin;
Zamansız gelen bedensin,
Ne olur söylesen ey yar!
Hayal misin, gerçek misin?



18 Nisan 2009


Müjgan Pekdoğan