Ve Sol Yanımda Kalansın

“Ben sana yar dedim
Yaramı gör dedim
Gurbeti sılaya çeviren
Sarmaşık gül dedim.”

Yolum kalbine düşmüşken,
Hece hece vuslat yolunu
Adımlıyorum
Sevda kokusu sarmış
Gece rengi saçlarını
Çektikçe içime
Yaralarıma merhem olan.

Evveldendir adını hasret koyduğum
Keşkelerin sardığı dilime
Hicran dediğim

Ben seni çok sevdim…

Ne çok zaman geçmiş,
Cümleye dönmeyen kelimelerin
Hamallığını yaptığım
Taşıdıkça ağırlaşan.

Demliyorum hayallerimi ve bekliyorum

Bizimkisi iki ayrı uykuda,
İki ayrı rüyanın
Birbirine dokunmasıydı
Sen ateşin yaktığını bilirdin
Ben ateşe yanmayı

Zamanın cimriliği işte
Saniyesini geri vermiyor bize.
Ferhatın dağlarında
Mecnunun çöllerinde
Son demlerini yaşayan kalbim
Yağı bitmiş kandil gibi
Azar azar ferrini tüketmekte
Sonu muamma olan kitapsın sevgili
Suhuf suhuf okudukça
Mutedil yüreğimde bir vaveyla kopuyor
Toprak kokusu tenin
Sanki sam yelinde kavuruyor bedenimi

Yürekte nihansın

İçimde bensizlik
Dışımda sensizlik ile
Ve sol yanımda kalansın…


Müjgan Pekdoğan
2021 Kırıkkale