Okuduğunuz
şiir
16.1.2012 tarihinde günün şiiri olarak seçilmiştir.
Sen Azize’ne Nasıl Kıydın İki Gözüm
Çözülünce sessizce, kapının açılmasıyla dilim; Tek soru sordum, Sorgulanmadan kimliğim: “yüreğinde kaçak özlemler taşıyan biri, kaçakçı bilinir mi?”
BAHARÎ
Susa susa, kusma yaralarını mamoste, Susa susa, kanma bu Araf’a.. Son kurşunu sen sıkmıştın, kalbimin ortasına! Dilim çöl,hayallerim kaktüs dikeni ,içime batıyor yok olma öykün: Bana nasıl kıydın mamoste…?
Bizi yanlışlıkla vurdular mamoste,Tam otuzbeş kişiydik Otuzbeş yanlış hikaye yazdılar hakkımızda : füze fark etmedi insan olduğumuzu; Bizi yanlışlıkla öldürdüler mamoste, yüreğimizdeki kaçaklar yüzünden. Yanlışlıkla da sevindiler sonra; Ahh bir bilsen mamoste..
Yürüdüm dağ oldum,yürüdüm çiban :göğsünde Demir kefen yığıldı üstüme, kaça kaça kaçırdım ömrümü mamoste Kalbine kaçakçı oldum, ceylan sesimle. Sahi ,sen bana neden küsmüştün mamoste?
Hangi adalet yargıladı seni, kim kurdu darağacını ; Kim kırdı kalemini ,mamoste..? Sen indir kaleni ,ben savaşmaya gidiyorum mamoste, Ben, karış karış karışmaya gidiyorum .. Çekiştirme fikrimi ,yerle bir olmaya gidiyorum ben !
Sana bir yara sakladım tenimden, Yumruğunu salladığında masaya, yoldaş olsun diye sana.. G/özümden gitmeye ,aşkı uçurumdan itmeye; Sen, beni ölüp ölüp diriltmeye ; Baharıma göz dikmeye; Neden yeminlisin, mamoste?
Ahh mamoste,isyana da inanmıyorsun artık, biz isyanı, n/isyandan tarihler evvel toplamadık mı.? Hangi ayetin şifresini çözeyim mamoste. Dokuz ,ondokuz diyorum mamoste; Dokuz doğurtma bana ,sarsma çıktığım dalları..
Bana adaleti mi soruyorsun, beni öldüren adalet : Seni toprağa diri diri gömen ve işte isyan şiirle dirilten.. Sen benim ışığa bakan gölgem; Sen benim alnımdaki son çizgi değil miydin mamoste?
Kimse bilmeyecek niye gittiğimi ; kimse bilmeyecek nerde yittiğimi. Döngüm; döne döne bir zamanı avuçlayan, Beğenmediğin o insanın zihnidir : Ve seni kanatan bu harp, sanma ki aklınla muhatap. Onların istediği Can’ın değil, O Ovanın kanla inlemesiydi.. Sen Azize’ne nasıl kıydın iki gözüm..?
Sen cemaatle duaya durma mamoste, Artik biz senle aynı dinin kurbanları değiliz.. Ben Cem’e Can oldum,sürgüle kapını,sakla tüm izlerini Sil kendini dilersen haritadan... Ahh ya benim haritamdan..?
Bendeki izlerini mühürledim göğsüme, Azize’yi bağırıyor g/özlerin şimdi.. Ah uykusuz Azize gecelerin, hani o çocuğu kucaklarken, gecenin hoyrat saatinde: Temizlerken sen sokakları ve temizlerken sen , çocukları pisliklerden..
Yürüme dağ sesinle, üstüme bıçak bıçak Aklını nerede kaybettin mamoste..? Seni uzağa fırlatan tüm yolları ,kurşuna dizdim mamoste, Katlettim tüm varoluşları, tüm felsefeleri yıktım. Tüm kitapları yaktım, yazarlarını bağırta bağırta.. Tüm şiirlerini sapladım avuçlarıma,bıçak yarası arama bedenimde.. Küle döndüm..
Ateşe ne diye düşmanca bakıyorsun mamoste ; ben zaten ateş değil miydim içinde..
Gözlerimi içtin mi mamoste, Közlerimi savurdun mu o sızısı dinmeyen dağın eteğine. Anlattın mı Tarlabaşı’nda ki çocuklara Azize’ni, Söyledin mi yerimi, Beni nerede kaybettin mamoste, Kollarım olmadan sarılamıyorum kendime ; Kavuşamıyorum yedi bendime.
Sen mazlumun neferi, zâhir ömrümün kimliksiz kefeni.. Kırma artık kanadımın kemiklerini ,mamoste..
Ekmeğimizi parçalayanlar; Benim Ali’mi Senin Veli’ni taşlayanlar,mamoste.. Döndüğüm halka namazın, niyazında Dönerken VE kılıçtan dönmüşlere söverken bir yanım, Hah işte o yanım mamoste..
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir. Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
ateş düştüğü yeri yakmaz her zaman çogumuzun içini yakar..tarih affetmeyecek ..şiiirleri canları diri diri yakanları..fikirleri yakamazsın külerinden yeniden doğar..selamlar ..
Bu ölümler kara leke gibi kalacaktır sorumluların ellerinde. Tarihin hafızası yerindedir. Sanmasınlar ki unutulur. Zamanın iktidarı ıkındı sıkındı bir cevap veremedi. Ne zaman ki sorumlular bulunur kara yüzler açığa çıkar. Ancak o zaman insanca bir düzen gelir. Elbet bir gün, gün olur devran döner.Otuzbeş yerlerinden otuzbeş kere mıhlanırlar... Sevgim saygım şairle...
Sağanak sağanak yağan bir ağıttı Kürdi bir ıslıkla bestelenmiş, her acı yazdırıyor, her yanlış bir çığlık kopartıyor Mamoste güzeldi...şiir olarak ama acıydı çok
''SİBEL EŞİYOK'' UN Yüreğini alkışlıyorum... İnsan olduğu için.
Acı iliklerime işledi gerçekten, şiirin her dizesini yutkunarak okudum :(
Bazı acılar vardır unutulmaz sevgili Sibel, Geride kalanlara sabır diliyorum.
Bu şiire susuyorum bağışla sevgili Sibel. Acı hepimizin acısıdır, çünkü onlar telafisi olmayan bir yanlışın kurbanlarıydı. Sevgiyle kal değerli şair Sibel...
Karşılaşırız umuduyla geldim şehirlere Sen bir yaşlı teyzenin pazar çantasını Ben bir hastanenin acilinde kimsesiz bir garibanı... Hep böyle böyle...
Bilmezler birbirimize yürüdükçe yollarımızın nasıl ayrıldığını Bilmezler ellerimizi çektikçe şehirlerin ellerimize kapandığını. Kimin kapısını çalsak bizden önce o sordu sevdiklerinin adresini?
Herkes köyüne dönecek parayı bizden istedi Borçlandık, sızlandık. Kimseyi yarı yolda koymadık! Amma velakin Azize Gözümüz kapalı bildiğimiz yolları değiştirmişler Bize yolları yeniden öğrenmek düştü Seni kaybederken ömrümün yarısı geçti Azize Seni bulmak içinse diğer yarısına kabulum...
Edebiyatdefteri.com, 2016. Bu sayfada yer alan bilgilerin her hakkı, aksi ayrıca belirtilmediği sürece Edebiyatdefteri.com'a aittir. Sitemizde yer alan şiir ve yazıların telif hakları şair ve yazarların kendilerine veya yetki verdikleri kişilere aittir. Sitemiz hiç bir şekilde kâr amacı gütmemektedir ve sitemizde yer alan tüm materyaller yalnızca bilgilendirme ve eğitim amacıyla sunulmaktadır.
Sitemizde yer alan şiirler, öyküler ve diğer eserlerin telif hakları yazarların kendilerine veya yetki verdikleri kişilere aittir. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. Ayrıca sitemiz Telif Hakları kanuna göre korunmaktadır. Herhangi bir özelliğinin kısmende olsa kullanılması ya da kopyalanması suçtur.