1
Yorum
0
Beğeni
5,0
Puan
1179
Okunma
Bir pazar sabahı güneş doğmadan
Sessiz şehre kar yağmaya başladı
Uyananlar gözlerini ovmadan
Çatlağın biri dışarı frladı
Şiirler okuyordu kendi kendine
Kıpırdıyordu mosmor dudakları
Gözleri çevrilirken gökyüzüne
Sebepsiz zonkluyordu şakaları
"Kar ne güzel" diye düşündü birden
İçinde birini hayal ederken
Nedense ardından doldu gözleri
"Şimdi sen olsaydın yanımda keşke"
"İstemezdim Allahtan bir şey başka"
Ve ardından tükendi tüm sözleri
5.0
100% (2)
Cevap Yaz