Güneş doğuyor
Çıplak tepelerin üstünden
Işığa boğuluyor baraj gölü, evler
Velveleye veriyor
Horozlar dört bir yanı
Ve sen de uyanıyorsun
Yanında olmasını istediğin insanın
Fotoğrafını bile bulamıyorsun

Sıkıntıdan sokağa çıkmak
Zaten alışkanlık olmuş
Ezberlemişsin
Hangi dilenci hangi köşede
Kaldırım taşları nerede bozuk
Nereye ayağın takılır
Ya da nerede yüzünü çevirmelisin
Gördüğün şey
-Belki bir dilenci
Ona benzeyen biri ya da-
Sana yine onu hatırlatmasın!

Sıkıntın geçti mi bakalım
Tabi ki hayır!

Ah! Sen!
Birkaç farklı kişiye birden
Aşık olan
Ve hepsine birden şiirler yazarak
Hepsini birden aldatan
Zavallı şair!
İlham perim bana darılmış diye
Yine caka satıyorsun etrafa!
Şuna, O yanımda olmadan
Şiir yazmak istemiyorum desene!
Evet,
O yanında olmadıkça
Şiirler hep böyle hüzünlü oluyor!

Temmuz 2011