Arzularımın coşkulu ırmaklarında yüzüyor aşk
Yasak tenimin kaygılı sırtında derin bıçak izleri
Ömrümün biçare tuşlarında bir kadın ağlıyor
Hüzünlü çehremin duvarında göçmen kuşlar
Yorgun gönlümün hicazında öfkeyle şakıyor

Kirpiğimin retinasında hazan mevsimleri var
Sensizlik alnımda gücenmiş bir kader yazgısı
Aşk vakitsiz gitmelerin en elem kar elvedası
Hangi vakit ölümün yankısını geri döndürür
Hangi gidişler tükenmiş bir ezgiyi susturur!

Aşkın karışık ağlarında ölebilmek vakti şimdi
Sesinin mor dağlarına yürümek vaktidir belki
Hangi hüznün çizgilerinde gündüz geceye erer
Hangi masalın masum sayfasında yalnızlık biter!
Gücenmiş bir yürektir sevmek, adına aşk derler.

Avuçlarımda yokluğun, vakitler sensizlik şimdi
Varlığın gülüm, gövdemdeki dertlere şifa pastili
Nefesinin amberinde özlem soylu hıçkırık pası
Seni düşünmek inkâr etmektir çekip giden anı
Seni sevmek yüreğimdeki en eski yol pusulası

Selahattin Yetgin