Hey ben!
Yakala kaçıyorken bütün kaçak duygularımı
Ölmeye yüz tutmuş beden midir bu böyle
Okşayıp seviyorken yetim duyguları
Firari isimlerde kaçan kim söyle
Bunca seviyorken günün her akışını
İçime bu karayı kim çaldı söyle
Söyle divane aklım suçun çoğu senin mi yoksa
Kendine işbirlikçi ayartılmış kalbim mi söyle



Oysa olanca çiçek renklerine sürtünüp gökkuşağıydı semam
Ellerimi bulayıp şöyle doğanın bulamaç çamuruna
Çizmiştim siluetini en ücra şekilleriyle düş aynamın
Saçlarına sarı aldım güneşin edasından
Yaprağına cennet yeşilini kınalanarak
Çalımı toprak çivit renginde duygularımdı
Kalbimin çelimsiz ayakları divane renklerden ordövr
Ruhum bin rengin alazlanması




Kaçamak dövüşlerden yorulan
Gizlilik kaydıyla savaşan oda yine ben
Ve yorulan onca adam olma dövüşünden
Bir ala göz sevdalısı gözlerim
Ve cesaretinle kendini bile korkutan yüreğim
Bunca yaşama sıkıca sevdalı gül iken
Met cezirlerde dikenlere takılan esir tabularım
Peşime gölge misali takılan aklım
Röveşata ile ters köşe kalbim
Olmazsa olmazım ilahi tevekküllerim





Duvarlarda portre misali zamanın kertikleri
Yansıdıkça aynalara dudak kenarında saltanat süren gamzem
Siyah bir kentin büyüsünde maviyle raks eden kadın
Ayşegül
Adınla müstesna sen mütemadiyen gül