coşkuyla kar yağıyor
beyaza bürünüyor alın yazıları
dalları sarkıyor çam ağacının
gölgesine lapa lapa tasa yağıyor ey sevgili




şafak sökerken
sonsuzluğu dinliyorum
ve aklın ucsuz bucaksız mavisinde
yıldızlardan yağan yakamozu seyrediyorum




gözlerime kar yağıyor ey sevgili
dokunuyor vurduğunda tenime
bölünüyorum; sıcak soğuk iklimlere
deli ırmaklar donuyor çağlamıyor
üşüyüşüm ümidimdir ey sevgili
iç çekişim merhametine sığınır
âsuman gözyaşlarına banarım
karlı dağlarda eşkîya açlığımı
beklerim temmuz akşamlarını




dünyayı saran her gece turkuaz rengi
gizli gizli açan saklı bahçemde
gök şaşkın ay dalgın
nedenmi!
çünkü
her masalımın ahengi sensin
engine inat yağıyor kar masalımın güncesine




bir ocak rüzgârı
silecek günahlarımı
kar dindirecek acımı
günah kapısını aralayan o şüphe
korku kin işkence ve ölüm
görünmeyen cehennem sisi boynumda
kar urgan gibi
boğacak beni




kar yağıyor mavi seheri bezenmiş olarak
bağırıyor ve giriyorum sır dehlizine
süzülüyor yılan sessizliğinde
inancın çileye döndüğü an
korkuyorum ey sevgili
kar beyazdır karanlıklar arasında
ölüm beyaz karanlıklar ortasında




ey gözlerinin derinliğinde kaybolduğum!
ey esen rüzgarlarla gök perdelere uzanan Ateş!
ey gecelerimin ayışığı!
ey sen sancılı kar!




hangi teneşirde dinliyorsam
bir duayı boz bulutlara yükselip!
yitirdiğim cenneti cinnet eşliğinde
kar yığınlı bir gece!
hangi sevgilinin k/ar/ı eriyor;
bir ölünün ateşinde!