Sensizlik karanlık elem gözyaşı
Ne olursun bir gün çık da gel artık
Eridi içimde son sabır taşı
Sen de bensizlikten bık da gel artık

Bir kükre aşıver gönül bendini
Ayağın çekse de zorla kendini
Beni kül etmeden hasret yangını
Coşkun ırmak gibi ak da gel artık

Beraber geçen o günler yâdında
Sevdiğine koşar seven kadında
Söyle ne yapmadım sen istedin de
Yaşanan maziye bak da gel artık

Sen benim kalbimde tek bir neşesin
Bir kapris yıkmasın bu aşk yaşasın
Gururu kibiri gönlün boşasın
Kalbinden öfkeni dök de gel artık

Kırılsın artık bu hicran zinciri
Gitsin başımızdan bu dert taciri
Bir gece doğarken sabah feciri
İnadı bırakıp çek de gel artık

Sonunu düşünen kahraman olmaz
Açmayan çiçekler elbette solmaz
Unutma ah alan ömrünce gülmez
Sen de gemileri yak da gel artık

Daha baharında solsun mu güller
Halimize bakıp gülsün mü eller
Bize de bir mekân olsun mu çöller
Hasrete bir çivi çak da gel artık