Bir Maho’muz vardı bir de eşeği
Maho yükü çeker, eşek yatardı.
Semer Maho’daydı yular eşekte
Her çamura önce Maho batardı.

Eşek yüke tembel ziyana dörtnal
Eşek hain amma Maho tam bir mal
Yıllarca sürdü hep bu kepaze hal
Eşek Maho’yu bir pula satardı.

Yiyince arpayı azardı eşek
Başıboş bağ bahçe gezerdi eşek
Rahatlık içinde yüzerdi eşek
Bazen Maho’ya da çifte atardı

Turşu satsa Maho küfe sırtında
Kırıtan eşeği yürür ardında
Maho turşu, eşek kendi derdinde
Pazarı eşeğin sesi tutardı

Muhtar öldü, kaldı Maho’ya mühür
Eşek Maho’nun da önünde yürür
Suya gitse bekçi el pençe durur
Eşek köyde böyle caka satardı.

Maho yazı yazsa mühür vuran o
Maho’nun yerine duyan gören o
Maho’yu nodulla yola süren o
Maho biraz geri kalsa iterdi

Eşeğin hüneri çoktu da lakin
İçten pazarlıklı hain mi hain
Yıksa da dünyayı dururdu sakin
Fitnelik deyince yerden biterdi

Maho eşşeğe toz kondurmaz öyle
Laf kar etmezdi ne söylersen söyle
Maho ters düşmüştü koskaca köyle
Ona göre eşşek bin köy ederdi.

Onun eşşeği tek, kıymeti çoktu
Komşular kıskançtı, insafı yoktu
Eşşek için Maho herkesi yıktı
Onu canından da üstün tutardı

Kemirmedik kavak koymadı hınzır
Tarlaları bozdu doymadı hınzır
Maho mu? bunları duymadı hınzır
Köylü bitti artık gına getirdi



Konu komşu çıktı çileden artık
Maho vurdumduymaz eşekse yırtık
Eşek denilince kapılar örtük
Maho komşulara kızar çatardı

Bir çare aradı ağalar beyler
Duydu bu olayı şehirler köyler
Herkes birbirine bu işi söyler
Duyanlar gülmekten yere yatardı

Sonunda Maho’dan mührü aldılar
Yaka paça başka köye saldılar
Yaptıklarından mutlu oldular
Artık tüm köylüler rahat yatardı

Herkes artık kendi işine daldı
Lakin hain eşek ahırda kaldı
Bu sevda Maho’ya pahalı oldu
Sahipsiz eşek de göbek atardı

Maho hala kızar köye boşuna
Gitmedi eşeksiz kalmak hoşuna
Bilse bu iş neden geldi başına
Eşeği pastırma diye satardı

Köylüler sevinsin kurtulduk diye
Eşek köyü kırk kez götürür suya
Geçmemek gerekti eşektir diye
O eşek şeytandan bile beterdi.