İçimdeki özleme yağan yağmurdu sesin
Sönmese de azaldı harı gönlümdeki ateşin
Sen bilmezsin bu ateşi
Bu ateş bir kere yandı mı?
Ne gözyaşım söndürür onu
Ne de bir söz, teselli namına söylenen
Damla damla eritir duygularımı
Yakar uykularımı
Yakar düşlerimi
Gözlerimi ufka bekçi diker
Beni yollarına yüzükoyun yatırıp
Mıhlar kulağımı ayak seslerine ey yar
Sen gelene kadar

Kelamının sadakasıdır bana ettiğin üç beş kelam
Bir gönül borcudur verdiğin selam
Ey yar dilenci etme beni dudaklarının eşiğine
Dilinin zekâtı olsun hiç olmazsa kırkta bir miktarınca
Ne olur yılda bir kelam et
Sevindir bu garibi kuşlar gibi
Sonra sadaka niyetine ayda bir selam et
Gelip geçerken hayallerimden
Kalmayayım yazısı silinmiş taşlar gibi
Bu gönül dualar etsin ardından
Başka bir selamın gelene kadar
Başka bir kelamın gelene kadar
Hatta ey körpe kuzum
Ben ölene kadar