Harflerin sesi kulaklarımda
Bazıları yüksekten düşüyor
Kimi kendi anlamında ölüyor
Bense ellerimi salacak
Cümleleri gözlüyorum
Kör topal gelmeye çalışsa da
Kırık ayaklı harflere ekliyorum çomakları
Anlamı merhem diye
Okşuyor avuçlarım
Yoksunum bakışlarına


Kapı eşiğinde bekliyorum
Yanarsa diye ışığı gözlerinin
Hep gece her gece
Aysız yıldızları
Anlamsız cümleleri
Topluyorum aklıma
Samanyolu’nun romantik bekçisiyim şimdilerde
Hep hüzzam hep aşk çalınıyor
Güftesin talan edilmiş gözlerimde
Yok /sun yoksunum kendime




Kaç ayazı alınmış kış sürdü üzerime süvarilerini
Her bahara düşen cemrelerde düştü toprağa sevdam
Sıcağı alınmış susuz yazlar soğuttu
Ve her dem rüzgârından çarpıldı bedenim
Ölümsüz masalların isimsiz oyuncusu
Kaçıncı kırılan aynam
Yine yoksun bir mevsimin
Yoksul sözleriyim
Dilime düğümlenen
Birkaç cümleden firar edensin
Hep gece ve her gece
Yine kayıyor saman yolundan bir tanesi
Eksilen ben
Yok/sun ….