Yağmurla öpüştüm,
dudaklarım hâlâ ıslak.
hazzı saklı kara bulutlarda,
biraz da aşk..

Unuttuğum sevgililerdi yağmur damlaları,
dudaklarım ıslandığında saklandıkları yerden
bir bir anısı çıkardı.
Unutamadım derdim sonra,
unutamamak dertti,
ve delirtirdi beni..

Merhaba.
Daha yeni delirdim,
Aklım fazla uzaklaşmadı yani.
Çin işkencesi kaplı yağmur damlaları
bir bir damlarken yalnızlığıma
göl olmuş kalabalık düşüncem yoktu benim.
sadece delirdim biraz iyiyim.
ve yalnızca düşünmemeyi düşünüyorum.
Ama ilk önce
seni düşünmemeye çalışıyorum..

Sana şizofreninin doruklarından sesleniyorum,
yağmurla öpüştüm.
Dudaklarını aldattım
hem de binlerce yağmur damlasıyla..

İnanmayacaksın.
Gözümü bile kırpmadım,
kapamadım.
yanaklarım da sadece soğuktan kızardı,
hiç utanmadım.
Adını ağzıma bile almadım,
diş çukurlarımdaki yalnızlığı da çıkardım..

Sevdim,
Delirdim,
Öldüm.
Bir de yağmurla öpüştüm..

Ahmet Kastancı.