Umut kuyularımdan boş çıkıyor kovalar,
Sarı sarı topraklar dağılıyor elimde
Gecelerde rüyalarım sensiz bitiyor
Pembe düşlerim savruluyor şimdilerde.

Parçalanmış dost köprülerim deli kız,
Seller basmış gönlümü, kapıldım gidiyorum
Tutma, tutma ellerimi istemiyorum
Sensizliğin kollarına bile bile atılıyorum.

Kırık aynalara bakmışım yıllar yılı,
Buncadır boşuna sevmişim yüreğini,
Sana da değmezmiş, anladım deli kız,
Sen de bıraktın bana, yaman bir kış.

Birgün, bahçemdeki güller büyüyecek elbet,
Elbet, dikensiz sevdaları yetiştireceğim
Renk renk, boy boy, hepsi de aşk gülü,
’Deli Kız’ diyeceğim ona, ismin gibi.

Bekle ’Deli Kız’, döneceksin benliğine,
Pişman olacaksın inan sevgisizliğine,
Kıskançlık güllerin kuruyacak yüreğinde
Gözüm gibi, yüreğimden de düşeceksin sen de.

Selahattin Yetgin