Başkaydı o zamanlar
Kehribar renkli serçe evleri vardı ağaçlarda
Ve güz yaprakları ömründen düşerken
Nazlı bir kadın edasıyla kıvrılırdı
Gül, gül gibi kokardı mesela
Dikenleri kana(t)mazdı
Sonbaharın yüzümüzde esmesi
Şefkatli bir annenin saçlarımızı okşamasıydı zarif parmaklarıyla
Yıldızlar bir başka yanardı
Ay daha sokulgan
Geceler gümüş ışıkların oynaştığı lacivert örtüydü
Utangaç şımarıklığımıza



Evet başkaydı
Limandan ayrılan gemilerin ardından el sallanırdı
Başka öterdi vapurun düdüğü
Sanki yalnızca kavuşmalara yol alırdı
Çok kadınlar beklerdi
Küpe çiçekli pencere pervazlarında, erkeklerini
Ve başka severdi o adamlar kadınlarını



Selam vermeler vardı ve hatır sormalar
Şimdi kimsenin birbirini tanımadığı taş binalar ve herkes birbirine
Olabildiğince yabancı
kuşkulu ve çekingen bakışlar yoktu o zamanlar
her cümle saygıyla başlardı
Arkadaşlıklar, dostluklar
ve sevdalar
Hatta
Çayın zifiri demi
Simitin dilimizdeki tadı bambaşkaydı



Dün gibi aklımda;

Gölgesizdik güneşin alevinde
Çatısı eğri düşlerimiz vardı hani dokunsan yıkılacak
Gerçi biz küçükken
Kendi oyuncaklarımızın işçisiydik
Bu yüzden umutlarımız boyumuzu aşar
Bulutlara sarılırdı
Ve yarışırken uçurtmalarımız gökyüzünde
Çıngırak sesli uçurumlardan
Birhaberdik



ve her güzel şey siyah beyaz karelere tutunurken
geriye sadece bir resim albümünde sararmaya yüz tutmuş an(ı)lar kaldı....