22
Yorum
6
Beğeni
5,0
Puan
2547
Okunma
bu kadar mağrur olma sevgili!
kimse hissetmese de gerçeği
ben bilirim
kahkahan paravan kimsesizliğine.
Ne vakit yağmur yağsa
Avucumu açıyorum göğe
Yağmur topluyorum
Seni biriktirir gibi ellerimde!
Parmak aralarımdan akıyor su
Sen gibi sızıyor yere
Su sızdırıyor bir küp
Çatlak yerlerinden
Ne vakit dilim damağım kurusa
Sensizliğim geliyor aklıma
Bir çöl sürgünüdür yokluğun
Vahasız kızgın kumlarda
Uykusuz geçen her gecenin elleri
Seni taşır bitimsiz kederlere
Saat başı vuran gonglar gibi kalp ritmi
Çırpınışların ardından bir güvercin ürkekliği
Konar sol yanıma hüzün, gitmez.
Kısacası sevgili,
Sensizliğin ertesi
Ya düşük yapar hayat
Ya ölü doğurur kendini.
Nüfusu hızla azalıyor umutların
İçimde kocaman bir deniz birikti.
Yüzme bilmeyen hayallerimi koyuverdim suya
İsimsiz kahraman oldu her biri, mezarında.
5.0
100% (17)