hayatı bıraktık
yağmalandı arzular
fâni gölgeyiz filizlenen
şefkati unutmuş




kalbimizdeki bakışı kim görebilir!
geçerken düş kırığı
süründük meçhule




arzular düzlüğünde
kanat çırpar mâverâdan
leş kuşları tüner
acı feryat çığlıkları
geceler bölünür
ay dövünür
ezilişin figanı yükselir
ölüm yürür gövdeden




şafak’ki
buzul rahmeti ağıda bandı
fanusu kırılsın özgürlük çağlasın
fırat tersine aksın
baş kaldırsın dalgalar




ıstırabın yorduğu insanlar
oruç bozsun
öfkesi kırılsın ruhun
doğudan batıya uzansın ellerimiz
yürek ötesi
sevgi ötesi
aşk ötesi aşk!




sedefleşen günler müjdelensin
ufuktan yansısın en güzel sevgi kalplere
istiğfarı özleyen melekler uçuşsun geceden güne
dayatmayla aralanmayan cennet kapısı
ses versin sevgiye dürülsün defterler
atın ölüme adanmış arsız kisveyi
dirilin mahzun kalple Allah’ın divanında




mevsimler uzandı hep önümüze
sükût birikti
bu yüzden mustaribiz
usulca sunduk en güzel bakışlara
dillendik böylece zamanın ötesinde
alnımızda kader
kalbimizde sevgi
secde edercesine
nurlara sarılalım




___bütün insanlar can şafağında coşkuyla yeşerecek
___bir arada yaşamak zorundayız
___ölüm zaten akıbetimiz değil mi bizim?




bütün edebiyatdefteri ailesinin 2012 yılı sağlık barış huzur içinde geçmesi temennisiyle..

iyi seneler.

Dikçe/ Murat akkoyun