Seslendiğimde gitmişsindir...
Zaman tersinden akar…
Hayallerim, teklifsiz yer değiştirir hatıralarımla.
Hatıralar, sürgülü kapılar ardında çaresizce yatar…

Seslendiğimde gitmişsindir
Kırılır gün ışığı gözlerimde.
Bakamaz olurum hiçbir aydınlığa.
Aydınlık değersizleşir geceyi içine çeken sözlerimde.

Seslendiğimde gitmişsindir…
Bir çocuk ağlar sanırsın,
İçimin ürpertisi yankılandığında.
Bir ayrılıkta bin ölümü ben de tanırsın.

Seslendiğimde gitmişsindir..
Vicdanımın aynasına düşer haksızlıklarım.
Sessiz kalırım haksızlığa uğradığımda.
Sessizlikte kendini bulur ardından yaktığım ağıtlarım.

Seslendiğimde gitmişsindir..
Çırpınır çaresizce bakışlarım,
Gözlerimin sana ait olduğunu unuttuğunda.
ihanete uğrar adına sakladığım gözyaşlarım..

Seslendiğimde gitmişsindir..
Bana kalan unutulmuşluğun çıldırtan kefareti.
Sen de unutmuş olmanın aşkı boğan izzeti.
Aşk benimle kalınca yaşar hiç görmediği sefaleti.

Seslendiğimde gitmişsindir..
Son pişmanlığım adını sayıklamamdır,
Seni yalnızlığıma sakladığımda.
Kendimi sorgusuz aşktan ayıplamamdır.

Sana seslendiğimde çoktan gitmişsindir...