Gittin..
Sökülesi kalbimde kaldın ama
kararsızdın çünkü,
nasıl olsa bir kere yeltenmiştin ya ayrılığa..

Gittin..
Gel gitlerin olmadığı bir günde
bu yüzden coğrafyama aykırı oldu gidişin
özellikle de yaryüzüne..

Merakta etmiyorsundur şimdi beni,
hatta aklına bile gelmiyorumdur.
Aslında geliyorumdur da sen misafir kabul etmiyorsun ki
geri çeviyorsun gitme hediyelerimi..
Birde me’yi hep düşürüyorsun
git der gibi..
Gözlerinde karşılamıyorsun beni
demlenmiş aşkla
çay bardağı sıcaklığında tutmuyorsun ellerimi.
Hatrımı sormuyorsun bir kere bile
sormuyorsun ama özledim işte..

Gelmedin..
Tüm gel edalı haykırışlarımı kısdın
yankısını bile kestin ayrılığa kararlı bir makasla..
Dudaklarım kuruması ve kanaması bu yüzden.
Kan da tutmazdı ya seni,
aldırış etmedin hiçbirine.
Umrunda değildim umur verdirmedin ki umuduma..
Sana giden yol yok artık kalbimden başka.
O da adın anılınca atıyor
alfabemden düşürüyor sen harflerini
çünkü sevmedin..
Sormuyorsun ama özledim..

Gelmedin..
Takvimleri aceleyle yırttım
acımasızca kopardım yapraklarını
sararmasa bile
geçmese bile geçti dedim zamana..
Biliyorum, yalan söyledim,
burnum uzumadı ama sana giden yollar uzadı sadece.
Sadece daha da imkansızlaştık artık..

Aklına düşmek için nereden atlasam ?
Nasıl olsa imkansız diye bir şey yok
imkansız diye bir sen var..
Hayallerimi zorlasam
özlemle kopardığım takvim yapraklarını yeniden yapıştırsam.
Saatleri durdurmadan geriye alsam..
Bari kulağımı çınlatsan..
Gittiğin günden beri hiç kulağım çınlamadı,
çünkü unuttun !

Hatırlaman, sorman da önemli değil aslında,
sadece özlemimi sıkıştırmam gerek şiirime.
Sormuyorsun ama özledim işte..

Ahmet Kastancı.