14
Yorum
17
Beğeni
0,0
Puan
2061
Okunma
Işık yoktu. Eşya görünmez kılınmıştı ve yağmur yağmıyordu. Işığın sönmesi elbet yağmura ve dalgaya karışmak kabiliyetlerimizi kaybetmiş olmakla izah edilebilirdi. Boticelli tablolarından gündelik hayatımıza dökülen ışığı yitirmekten çok öte, onu yitirdiğimizi fark bile etmemekti. Işığın sönmesi güzellik gibi acının da alışıldık bir şeye dönüşmesiydi. Aynamızı yitirmiş olmakla, yitirdiğimizin bir ayna bile olmamış olduğunu anlamak arasındaki fark; sevgiliyi değil ama aşkı yitirmiş olmakla açıklanamayacak bir bilmeceydi. Kendimiz olmayan bir hayalle bir aynaya düşmüş olmaktan da başka bir şeydi.
Sıfır noktasıydı ışığın sönmesi, eksi değildi. İstiğna olarak da telâffuz edilebilirdi ve her halde tersinden okunabilirdi. Yalnızlık, kuşku yok ki bu yüzden, sözcüklerin kendi içini en çok dolduranı idi ve bu yüzden aklımızda en çok ve çabuk kalan sözcüktü yalnızlık.
Işığın sönmesi lügatlerde ‘eskimek’ten başka sözcüklerle yazılan bir şeydi ve aynı lügatler ‘lâl’i, ‘eskiden mücevherattan sayılan ama şimdi gözden düşmüş bulunan’ diye tarif etmekteydi.
Nazan Bekiroğlu - Nun Masalları
Yağmurlu bir sabahın sükunuyla asûde
Eskimiş baharların sonuncusuydu zaman
Saklıyordu isyânı heybetli gölgesinde
Belli anlamayacak diz çökülse el-aman
Vakit gelmiş gelecek en kırılgan vakitti
Ölümün eşkalinde en dirilgen vakitti
Önce bir ışık yandı ye’se kapıldı leyâl
Âsuman yıldız yıldız kandillerle donandı
Silûete büründü varlığı müphem hayâl
Varlık hep var olanın varlığına inandı
Vakit tüm olmazların yaşandığı vakitti
Yüreğin sonsuz nûru kuşandığı vakitti
Elestten mahşere dek tüm kapılar açıldı
Levh-i mahfûza kayıt düştüğünde yeminler
Ne tutuldu o sözler ne günahtan kaçıldı
Bütün yollar sırattı hep kaygandı zeminler
Vakit Âdem’in affı beklediği vakitti
Tevbenin karaları akladığı vakitti
Boy verip göğe doğru olgunlaşmadan başak
Sanki görünmez bir el amansız biçiyordu
Bölüyordu ruhları esrarengiz bir kuşak
Gürûhlar yalnızlığın zehrini içiyordu
Vakit sabrın Eyyûb’u yokladığı vakitti
Karanlığın koynunda sakladığı vakitti
Yıpranınca hayatın en değerli incisi
Yordamını kaybetti akıl denilen ihsan
Tedirgin bir şahlanış yıkımların öncüsü
Nasıl olmasın mümkün, nisyânla mâlûl insan
Vakit ateşte gülün yeşerdiği vakitti
Bir katrenin ummanı taşırdığı vakitti
Biter miydi ki birgün bitimsizlikle mâruf
Kabul görmezdi elbet aslolanın ifrâzı
Aşka dûçâr olmaya hazırken cümle huruf
Bir kalemde onandı kelimenin infâzı
Vakit tüm alfâbenin yakıldığı vakitti
Vakit muhkem surların yıkıldığı vakitti
....
Cevap Yaz