Hani bizim sevdamız devirirdi dağları
Hani bizim sevdamız eritirdi buzları
Zamansız esti bak ayrılığın rüzgârı
.....................//.....................

Akrebin sonsuz kovalamasında bimecal kalan
Yelkovanın telaşlı adımları eşliğinde
Selamsız sabahsız uyanışların orta yerinde tükendiğimizin
Aşk diye belediğimiz kundağın
Kanlar içinde boğulduğunun
Farkında mısın?



Dün gece
Aldırmadan kadınsı yalnızlığıma
Seni karşıladığım sokakta aldım soluğu
Adımlar perişan, ayak sesleri ağlamaklı
Kaldırımlar hıçkırık yüklü
Sol yanımda bitmek bilmeyen bir sancıyla
Taş kesildim olduğum yerde.



Adını bilmediğim yüzlerin
Şaşkın bakışlarının tutsağı olurken
Acılarımın gölgesine sığınıp da
Gayrimeşru hamileliklerden arta kalan
Hoşçakallar doğurduğumun
Farkında mısın?



Takvim koyma, zaman sorma, bekle...
Mahşerde de olsa seni isteyeceğim inan
Canımsın, sevdiğimsin, benimsin dediğini
Unutup da dönüp giderken arkanı
Yazdığın yalan mısraların
Farkında mısın?



Ne zaman kaybettin benliğini
Ölü şehrin, leş kokan sokaklarında?
Ne zamandan beri cenazeler kaldırır oldun
Taş yüreğinin soğuk odalarında?
Kendine yalancı olduğunun
Farkında mısın?



Farkında mısın sensizliği mehir biçtiğim
Kına yakılmış avuçlarımın
Ruhsuz doğan akşamlarının cenaze sabahlarında
Salalar verildiğinin...



Kabul et Canözüm
Kabul et
Biz ayrıldık...




Asimaral... 30 EYLÜL 2007