Adını sakladım
Yüreğimin en ince köşelerine
Karartma gecelerinde pencereme yapıştırdığım
Gazete kağıtlarına hece hece yazdığımdın
Siren seslerinin gökyüzüne sızdığı
Işığında gizlenmiş ayın
İsyan kokulu nergisiydin

Bir elimde bulutların hıçkırığı
Diğerinde namluya sürülmüş gözyaşlarım
Hangisi daha baskın çıkacaktı bilmem
Hangisi vuracaktı bir yıldızı
Kalbinin tam orta yerinden

Çakmak çakmak bakışlarını alıyordum
Tüm zamanlara meydan okurcasına

Elini kolunu ayaklarını kelepçeleyip
Ruhumun alnına silahı dayıyordum
Sensiz geçen karartma gecelerimin
İsyan dolu saatlerinde...

Puslu havaların eşkiya nöbetlerinde
Çığlık çığlığa düşerken yarlardan
Dağda ateş, karda güneş, fırtınada cemre
Tel tel eridim yosun gözlerinin merceğinde

Söylemediğim tek bir şey var
Tek bir söz
İçimin labirentlerinde kaybolan
Seviyorum
Var mı bundan ötesi

Yeter yakma canımı artık
Seni sevmekten hiç vazgeçmedi ki bu yürek


Eylül GÖKDEMİR... 21.07.2007