17
Yorum
1
Beğeni
0,0
Puan
6210
Okunma

Tanrı Dağı yürekliler
Kalktı bir gece yarısı
Ellerinde meşaleler
Hep birlikte Allah’a yürüdüler
Güneşin doğduğu yerden
Battığı yere doğru
En önde Başbuğ Alparslan
Giymiş libasın en kanlısını
Salınıyordu yanıbaşında Abdullah
Sol yanında ise Önkuzu denen bir kahraman
Bir ses
Bir yemin yükseldi
Meleklerin şarkısına karışarak
Dönersek davadan
Gok Girsin Kızıl Çıksın o an
Ne günlerimiz olmuştu bir zamanlar
Yanıbaşımızda yatarlardı da
Tenleri dokunmazdı tenimize
Bacım dedik, yemin ettik diye
Tabutluklar aşılıp gelinmişti
"Türk"üm dedik diye
Üflenmişti bisiklet pompasıyla havalar
Ciğerlere
Söndürülmüştü sigaralar
Bedenlerde
Bacısıydık yiğitlerin
Gardaşlarımızdı hep birlikte
Ne yan bakarlardı başkasının mahremine
Ne de söz söyletirlerdi
Koyunlarına aldıkları mahremlerine
Hira Dağı imanlıydı yürekleri
Şimdi zaman ikibinsekiz olmuş
Onlar gideli
Delikanlılık yere düştü
Dava biteli
Karısını elaleme rezil edenin
Haddi hesabı kalmadı, belli
Zamparalık gelip, baş köşeye durmuş
Helal-haram, birbirine karışmış
Komşunun tavuğu, kaz gelmiş dürzüye
Sen söyledikçe, o, daha da coşmuş
Bugün Alev olur, yarın bir başkası
Adı lazım değil, sorma ablası
Ağlanacak haline, gülüyordur haspası
Siz gideli, başımıza neler geldi yiğidim
Dava rezil oldu, neslimiz tükendi bizim...
Eylül GÖKDEMİR... 07.AĞUSTOS.2008