sessizliğine başkaldırıyor kalbim
bağrımı delen
ölümcül düşler vuruyor uykularımı
İzi yok mazideki faslı baharın
griye boyanmış her yer
solup gidiyor her emel...


gençlik dediğin
hesabını soramadığın
yaş simsarının vurduğu ten
yeşiline uyanamayan bozkır /daki sarı


ayağına takılan gerçekle düşüyorsun yere
ve koluna giren hazanla yürüyorsun yolu
med zamanın kıyameti(m) cezir vakti
sürecek artık


kıvılcımlar saçamayan örsteki demir
parlamadıkça paslandıramıyor korkuyu
içimden düşen dünleri toplayamıyorum


hayatın eli belinde yine
çemkiriyor ağzındakilerini
benden izinsizsiniz diyor arkası yarınlara!



ey hayat!
gizinde sürüklediğin ruhumun yanık teninde
sağalmayan yaran
göğermeyen yeşilinle
yüzümün dinmeyen sancısı var

ne çabuk getirdin buralara?
oysa, umuda tırmanacak merdivenimi
yeni tamamlamıştım daha…



Hâdiye Kaptan
c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir