10
Yorum
5
Beğeni
0,0
Puan
1519
Okunma

Kızım!
ölüm
bütün ihtişamı ile nabzımda attığında
hazana uzanır güneşin batışı
sehere bezenmiş olarak
gölgede kalır hicabım
defterleri soldurur
minik ellerinle geçen zaman
senli anılarım
bütün hünerlerim
kibirleri siler
mustarip olur
geçmişi unutarak ruhum
sana geldim Kızım
arzuhalim tılsımla donanmış olarak
fısıldar en güzel bahane adını
gündönümü hep mehtapta
vurgun hasretin
gönlümü tutuşturur
tan şahittir ve şafak
sınırlı sedefleşirken günler
ebabil kuşları ezan taşıdı
korktum ve ürperdim
ağladı yüreğim
cemre gibi indi ufukta
dilimde figan sır kadehini doldurdu
kezzabı yudumladım zehrini damıttım
gecenin sessizliğinde
gözlerim fecri beklerken
mısralarım gözlerinin akına yazıldı
şiirler susturdu kalbine aktım: KIZIM