İyi ki geldin kadın...
Bir kaç satırın lafı olmaz aramızda,
beyaz sayfalara işlerim adının yalnızlığını.
Üstü kalsın imla hatalarımın.
Üstü kalsın...

Sözüm söz demiştim hatırlarsan.
Bak bekledim bu güne kadar
susuz kaldım, uykusuz kaldım..
Aç kaldım varlığına , anlasana.
Yokluğundan utandı kalemim , kurudu mürekkebi.

Madem geldin;
Kaldır sen kokan ,
seni resmeden duvarları üstümden.
Esir bırakılmış duygularımın ellerinden tut.
Uğruna harcadığım senelerden habersizim,
Saçlarım ağarıncaya kadar ,
Dilim tutuluncaya kadar , bekledim.
Usanmadım sensiz geçen günlerden.
Dizlerim tutmaz oldu ,
Gözlerimin feri kesildi , yoluna bakmaktan.

İyi ki geldin kadın , iyi ki geldin
çok özlemiştim.
Düşmedi dilimden o çok sevdiğin şarkı.
Öksüz kaldı gidişinle ellerim
Bakma bileklerimde ki kesiklere
Hasretin izleri onlar.

Giderken Allah’a emanet ettiğin için arayıp sormadın biliyorum.
Sende biliyordun başıma bir şey gelmeyeceğini.
Bu yüzden sitem etmiyorum.
Yaşattıklarını çoktan unuttum ben ,
saçlarının hatrına bağışladım gidişini.
Gözlerimden düşen yaşlar bu satırları okunmaz hale getirse de
Bitirdin içimde kopan sen kasırgalarını.

Evet bıraktığın gibi değilim.
Gözlerim eskisi gibi bakmıyor belki
Dudaklarımdan düşen heceler yakmasın canını
Bir kaç gün de olsa hissettir varlığını
Gitmek için geldiğini biliyorum.
Bu günü bekliyordum.
İyi ki geldin...

|Doğan Yücetaş