Hüzne eşlik ediyor matemin

Bu şehir hep mi böyle ;

Kırık , dökük , istilaya uğramış dört yanı ...

Onca gürültünün içinde sessizlik.

Benim mi bu göz yaşı kayıpları

Hayalmiydi yoksa düş mü ?

Ayazdanmıydı yoksa yokluğundanmı ?

Yaprakların düşüşünden mi etkilenirdi sevgi ceninleri...



Şiirlere kafiye , şarkılara nota düştüm

Kırıldı kolum kanadım

Kirpiklerimde neme , gözlerimde buğuya karıştı özlemin

Dirhem dirhem sen oldum ,

Seninle öldüm her mısranın mahlasında

Doğduğum yerde gömüldüm AŞK’a ,

Gönlünün kuytusuna , gönlünün acıyan yarasına.

Söyle/Sen/e sevgili bu ne acayip bir veda...



Avutulmayı bekleyen dudaklarım arasında bir dal sigara

Acı tütün kokan parmaklarım

Yanağımda dumandan esinlenen bir damla gözyaşı.

Ne yani sen şimdi gittin öyle mi ?

Neyin var neyin yok alıpta gittin.

Sol’uma soğuktan kalma uyuz bir uyuşukluk

Kulağımda sitemlerin,

Damağımda yalnızlığa karışan zehirden acı bir tad bırakıpta gittin .

Çok zaman geçti aradan sevgilim...

Özledim , çok özlendin...