Puthanenin yönünden, döndüm nübüvvetime
Nereye secde etsem önüme bir lât çıkar
Ağladığım günleri yazmışlar halvetime
Allah lafzı zevkinden; kalpten ifrazat çıkar.
.
Vedud ismi sübhanın gönlümde havası var
Sineye güneş vurdu elvanın ziyası var
Aşk faslımın kıpkızıl püsküllü belâsı var
Namusunu yâr eden; kullara azat çıkar.
.
Korkarım vasfımdaki şer yanlı zebaniden
Dize geldi sevgiler narında yabaniden
Elim kolum bağlanmış yazgıyla rabbaniden
Kemâlini yitirmiş, Kâmil den bizzat çıkar.
.
Bu aşkın sırrındanım can içinde aşikâr
Bozgunluğu azade mutmainde tövbekâr
Gördüm tam yakazamda muhteşem yâr cilvekâr
Küllerden anka kuşu; ahudan tezat çıkar.
.
Gelip gider yoksulun aklına vukuatı
Anlaşılmaz garibin yoktur teferruatı
Bazen gözleri görmez bazen hoş mevzuatı
Kurban olan yetimden; çıksa çıksa zat çıkar..


Lât :: Kâbede peygamber efendimizin kırdığı namlı putlardan birinin adı..
İfrazat :: vücuttan çıkan kan, irin, ter, ve bunun gibi şeyler..
Yakaza :: Uykuyla uyanıklık arası
Elvan:: Renkler ( renk )
Tezat :: karşltlık, tam zıtlık, ters taraf
==