0
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
902
Okunma
Şu an ölmek isterken kanım damarlarıma coşmakta.
İnadına inadına zaman üzerime koşmakta.
İki parmak arasında nefes gelip gitmekte.
Zor olan oysa, kolay nedir ki?
bedenim özgür, ruhum halatta.
Ufukların ucu derin siyahta.
Gözlerim acı acı yalan ışımakta.
karanlık zorsa, aydınlık nedir ki?
Güzleri hep bir kar tanesi çalarken,
Bir damla denize talan olurken.
yaşamım ölüme böyle koşarken.
Her sevda zorsa, Mecnunluk nedir ki?
İşte kopacak kalpte kıyamet.
Ters düz olacak onca ziyafet.
İsteği bitmezken koca deryalık servet.
Düzlük zorsa, kıyamet nedir ki?
Çözemezsin soruları sabrın sınırda kalır.
Dağlar kadar sabrı hangi ömür alır?
İşte bu yüzden kalabalıkta tek dostum sessizlik.
Gerçek olan en sevdiklerin oysa yalandır.
