9
Yorum
10
Beğeni
5,0
Puan
2410
Okunma
Ne gülden öte mavi var, ne de aydan öte dünya. Her yalan soyunur bir gün ihanetini. Bir yüzü cehenneme bakar hep, ateşi görünce gölgesini bile terkedenin. Adımız aşk bizim, yolumuz aşk... Güneş kurusu bir umuttu iki gönül arasında beslediğimiz. Kalanı olur mu hiç, kendini de alıp gidenin. Bahar göçtü... Enkaz da gül açar, ay tutunca bir çocuğu ellerinden. Yusuf çıkarız düştüğümüz her kuyudan. Cebinden aşk damlar kanlı gömleğin. Bahar göçtü efendiler... Elimizde gülü kaldı sırtımıza batırdığınız bu zehirli dikenin...
demir elleriyle yüzümüzde bir tokat gibidir hayat
omzumuzda ay doğar alnımızda gül
dönmüyorsa dünya aşk hevesiyle
ikimizden bir dünya yarat
yılan da inanır kendi yalanına
denize düşen dağa sarılsın
suçumuz kadar büyür her çocuk
her beyaz siyah ölür
ateşe tapıp ateşten korkan utansın
ferhad gülsün
seslendiren: olgun onur
5.0
100% (16)
Cevap Yaz